Luanda (Loanda; fyrrum São Paulo de Luanda) er borg í Norður-Angóla við Atlantshafið.  Hún er höfuðborg landsins, stærst borga þess og lífleg hafnarborg.  Paulo dias de Novais stofnaði hana árið 1576 og hún varð stjórnsýslusetur nýlendu Portúgala árið 1627.  Um tíma var hún aðalmiðstöð þrælasölu til Brasilíu.  Gamla virkið São Miguel stendur á Luandaeyju utan hafnarinnar.

Loftslagið í borginni er heitt og þægilegt.  Skammt utan hennar er millilandaflugvöllur.  Hún er setur rómversk-katólsks erkibiskups og Ríkisháskólinn var stofnaður 1962.  Borgin er í járnbrautasambandi við Malange (608 km austar).  Helztu útflutningsvörur eru kaffi, baðmull, demantar, járn og salt.  Háhýsi og breiðgötur gefa borginni nútímalegt yfirbragð.  Fjöldi Mbundu-manna býr í borginni og þar búa einnig allmargir Kúbverjar, bæði hermenn og borgarar.  Portúgalarnir, sem bjuggu í borginni, fluttu flestir heim, þegar landið fékk sjálfstæði 1975.  Fátækrahverfin eru aðallega í efri hluta borgarinnar en iðnaðar- og viðskiptahverfin í hinum neðri.  Olía fannst í nágrenni borgarinnar 1955 og olíuhreinsunarstöð var reist við norðurmynni Luanda-fjarðar.  Skæruliðar ollu miklu tjóni í stöðinni 1981 en hún var lagfærð strax sama ár.

Umhverfis borgina er hitabeltisströnd og ofan hennar tekur við vatnasvið Kwanza-árinnar og annarra vatnsfalla.  Cambambe-stíflan var byggða 177 km norðvestan Luanda til að afla borgarbúum raforku.  Á þessu svæði eru aðallega ræktaðar kaffibaunir, baðmull, sykurreir, olíufræ og pálmar (olía; kókoskjarnar).  Nautgriparækt er mikilvæg búgrein.  Áætlaður íbúafjöldi árið 1987 var rúmlega 1,1 miljón.