Eftir áratugavanrækslu hófu Portúgalar skyndisókn í menntamálum árið 1961 og juku læsi í 10-15% áður en landið varð sjálfstætt.  MPLA stefndi að frummenntun fyrir alla landsmenn og skólaganga þrefaldaðist á árunum 1976-79.  Á níunda áratugnum dróst hún saman um helming.  Menntakerfinu hrakaði gífurlega vegna skorts á kennurum og kennslubókum.  Framhaldsskóla- og háskólamenntun (1962) efldist stöðugt eftir 1975, þrátt fyrir kennara- og bókaskort, vegna þess, að þessar stofnanir urðu minna fyrir barðinu á óöryggi í stjórnmálum.  Stundum voru heilu deildirnar í háskólanum samt lokaðar langtímum saman vegna ásakana stjórnvalda um stjórnmálaáróður.  Talið er, að herskráning MPLA og UNITA hafi haft valdið meiri útbreiðslu læsis en hið opinbera menntakerfi.  Útbreiðsla portúgölsku og meiri tæknimenntun voru líka hvetjandi þættir.  Margir Angólar nutu menntunar erlendis, einkum á Kúbu og í Sovétríkjunum.