Hlutar Angóla voru þaktir þéttum regnskógum, einkum í norðanverðum Cabinda-útkjálkanum, með vestanverðum jaðri Malanje-hálenisins, norðvesturhorn Bié-hásléttunnar og meðfram nokkrum ám í norðausturhlutanum.  Stórir hlutar þessara skógasvæða hafa verið ruddir til landbúnaðar og eytt með skógarhöggi.  Steppugróður er ríkjandi, allt frá skógablettum í norðri til þyrnirunna í suðri.  Steppueldar geisa oft (náttúrulegir eða af manna völdum), þannig að trjátegundirnar eru flestar óeldfimar.  Namib, suðvestast í landinu, er eina alvörueyðimörkin.  Hún teygist norður úr Namibíu og hýsir einstæða plöntu, tumboa (Weltwitschia mirabilis), með langri stofnrót og tveimur breiðum og sléttum blöðum, sem liggja á jörðinni og verða allt að 3 m löng.

Dýralífið er einkennandi fyrir steppur Afríku.  Meðal kjötætna eru hlébarðar, ljón og hýenur og helztu grasbítarnir eru fílar, flóðhestar, gíraffar, sebrahestar, vísundar, gnýir og fjöldi tegunda antilópna og apa.  Mikill fjöldi fugla- og skriðdýrategunda hefst við í landinu, m.a. krókódílar.  Skordýraflóran er stór (moskító og tse-tse).  Í landinu eru 13 þjóðgarðar og friðlönd en fátt er gert til að hindra veiðiþjófnað vegna borgarastyrjaldar.  Hin stóra sverðantilópa (Hippotragus niger variani) í suðurhlutanum er sérstaklega í hættu.  Aðrar tegundir í útrýmingarhættu eru górillur og simpansar í Maiombe-skóginum, svarti nashyrningurinn og angólski gíraffinn.  Sjávardýralíf er sérstaklega fjölskrúðugt í suðurhlutanum vegna hinna hagstæðu áhrifa kalda Benguela-straumsins og þar eru einnig margar tegundir fiska, sem hafast við í tempruðum sjávarhita við ströndina.