Hinar fjöllóttu Áveðurseyjar eru giljóttar og mjög veðraðar en Hléeyjar eru sléttar og láglendar.  Eyjaklasinn myndaðist í eldgosum.  Á Fogoeyju er virkt eldfjall, sem gaus árið 1951 og þar er einnig hæsti staður eyjanna, 2829 m.  Gróft landslagið og skortur á úrkomu veldur því, að jarðvegur er ekki nógu frjósamur.  Á flestum eyjanna rísa klettabelti snarbrött úr hafi og engar varanlegar ár falla um hinar fjöllóttu, þar sem vatn rennur aðeins á regntímanum.  Hitinn er tempraður og stöðugur og loftslagið er mjög þurrt.

Febrúar er svalasti mánuðurinn með 22°C meðalhita og september er heitastur með 27°C.  Úrkoman er óregluleg og tímabundnir þurrkar valda hungursneyð.  Í Praia er meðalársúrkoman 260 mm.  Vatnslindir uppi í hæðunum eru nýttar til áveitna niðri í dalverpunum á regntímanum.  Aðstreymisþoka á hæstu hæðum nýtist til landbúnaðar og á söltum svæðum á eyjunum Maio og Sal vex gróður, sem þarfnast lítils vatns.  Runnagróður áveðursmegin er að mestu þyrnóttur, beizkur og eitraður.  Meðal villtra dýra eru gekkó- og aðrar tegundir eðlna og skriðdýra.  Fjöldi fuglategunda er mikill og tvær tegundir sæskjaldbakna verpir á óbyggðu eyjunum.  Nærri 10% af flatarmáli eyjanna er ræktanlegt land og 7% til viðbótar eru notuð til beitar (nautgripir og sauðfé).