Cahora Bassa stíflan er í Zambeziánni í héraðinu Tete í Mósambík.  Ofan stíflunnar, sem er 303 m breið og 171 m há, er 240 km langt uppistöðulón.  Afkastageta orkuversins er 2075 mW og áætlað er að auka hana upp í 4000 mW.  Það er stærsta vatnsorkuver Afríku.  Nýlendustjórn Portúgala hóf byggingu stíflunnar og orkuversins árið 1969, þrátt fyrir mikla andstöðu Frelsisflokks Mósambík (FRELIMO).  Portúgölum skjátlaðist, þegar þeir hugðust tryggja völd sín í landinu með þessum framkvæmdum.  Þeir ætluðu að efla iðnað, lýsa Mósambík upp, flytja út rafmagn til Suður-Afríku og stuðla að miklum áveituframkvæmdum á 15.000 ferkílómetra svæði.

Útflutningur rafmagns til Suður-Afríku hófst árið 1977, tveimur árum eftir að FRELIMO hrakti Portúgala úr landi og tók við völdum.  Nýja ríkisstjórnin hafði í hyggju að efla nútímaþróun í landinu í krafti orkuvinnslunnar en Þjóðarandstöðuflokkurinn (RENAMO), sem Suður-Afríka styrkti, gerði byltingu.  Þegar kom fram á árið 1983 voru skemmdarverk á rafmagnslínum orðin slík, að ekkert varð úr útflutningi og landsmenn sjálfir fengu jafnvel ekki nægilegt rafmagn.  Hafizt var handa við viðgerðir á hinni 900 km löng raflínu til Suður-Afríku árið 1993 og búizt var við að orkuflutningur gæti hafizt á ný árið 1996.  Portúgalska fyrirtækið, sem á og rekur orkuverið hefur undirritað samning um færstlu eignarréttarins til Mósambík árið 2005.