| 
           
        Suðurhluti Níger er 
        hluti af risastóru landsvæði, sem bar nafnið Súdan, þegar álfan skiptist 
        í fjölda konungsríkja (Ghana, Mali, Songhai, Hausaríkið, Sokoto, Bornu 
        o.fl.). 
          Norðurhlutinn er svæði tuaregmanna og hinir hlutarnir eru hefðbundin 
          svæði, sem bera enn þá gömlu nöfnin, þótt stjórnskipulag sé allt annað 
          nú.  Stjórnmálalegt, efnahagslegt og landfræðilegt mikilvægi 
          þessara héraða er mjög mismunandi og sveiflukennt.  Héruðum 
          hausafólksins var skipt milli Níger og Nígeríu.  Víðast um landið 
          hafa hinir mismunandi þjóðflokkar (hausa, tuareg, kanuri, zerma o.fl.) 
          blandast á ýmsa vegu. 
         
        Þéttbýlingar eru í kringum fimmtungur þjóðarinnar.  Í dreifbýlinu búa og 
        ferðast hirðingjar og búsetubændur.  Fjöldi þorpa er u.þ.b. 10.000.  
        Helmingur þeirra er smár í sniðum með nokkur hundruð íbúa hvert.  Ekkert 
        þessara þorpa er á eyðimerkursvæðunum.  Fulanihirðingjar, sem rækta 
        hyrnda nautgripi og uxa og tuareghirðingjar, sem rækta geitur, sauðfé og 
        drómedara, ferðast um norðurhlutann á veturna.  Þeir hittast á Gall-svæðinu 
        í ágúst og sept., þar sem gripir þeirra komast í salt á þurrkatímanum.  
        Báðir þessir hirðingjahópar skiptast í ættkvíslir, sem búa og ferðast 
        saman og lifa af búsmala sínum.  Aðalfæða fulanimanna er mjólk, sem er 
        matreidd á marga vegu, en tuaregmenn lifa aðallega á kjöti og döðlum. 
         
        Fólkið, sem hefur fasta búsetu (hausa, songhai-zerma og kanuri) og býr 
        aðallega í Nígerdalnum og Chadlægðinni, lifir af landbúnaði.  Það ræktar 
        hirsi, hrísgrjón, maís, jarðhnetur og baðmull.  Meðal þess eru einnig 
        iðnaðarmenn (járnsmiðir, skósmiðir o.fl.).  Handan Chadvatns og 
        Nígerfljóts búa buduma- og sorkomenn, sem lifa af fiskveiðum.  Húsnæði 
        þessara fastbýlinga er leir- og strákofar og tjöld (wogo). 
         
        Hirðingjar sýna áhuga á fastri búsetu og bændur færa stöðugt út kvíarnar 
        með ræktun lengra til norðurs.  Lífið í borgum og bæjum landsins hægir 
        verulega á sér á þurrkatímanum en samtímis ber mest á flóttanum úr 
        sveitunum til þéttbýlisins. 
         
        Þéttbýlismyndunar fór fyrst að gæta á 15. öld (Agadez, Zinder o.fl.), 
        þegar áningar- og birgðastaðir á leið úlfaldalestanna yfir Sahara fóru 
        að vaxa.  Þegar verzlunarleiðir opnuðust meðfram ströndum Afríku, 
        glötuðu þessar borgir langt inni í landi mikilvægi sínu.  Þá risu aðrar 
        miðstöðvar verzlunar og samgangna.  Bæir eins og Birni Nkonni og 
        Tessaoua hættu að vera mikilvægar miðstöðvar á nýlendutímanum. 
         
        Níger státar af fjórum aðalborgum.  Niamey, höfuðborgin, hefur vaxið 
        hratt.  Hún hefur alþjóðlegt yfirbragð og óstöðugan íbúafjölda.  
        Lífsmunstur íbúanna er mismunandi eftir uppruna (Evrópumenn, innfæddir) 
        og menntun innfæddra (Zinder).  Hið afríska nafn Zinder er Damagaram og 
        hún er eldri borg en Niamey.  Hún óx sem borg hausafólksins og var 
        höfuðborg Níger til 1926.  Þar búa margir góðir iðnaðarmenn, sem starfa 
        m.a. við leðurgerð, sútun og litun.  Iðnaður hefur farið vaxandi í 
        borginni og hún er í nánu sambandi við Nígeríu.  Maradi hefur einnig 
        þróazt hratt.  Borgin er í miðju jarðhnetuhéraði í grennd við landamærin 
        að Nígeríu.  Mörg evrópsk fyrirtæki hafa komið upp útibúum þar.  Borgin 
        er einna bezt þekkt fyrir geitur, en skinn þeirra eru flutt til Evrópu 
        og Rómönsku-Ameríku.  Tahoua hefur vaxið við jaðar eyðimerkurinnar.  Þar 
        er stór kvikfjármarkaður og mótstaður hirðingja og bænda.  Alltar 
        borgirnar eru að einhverju leyti stjórnsýslumiðstöðvar.  Ör vöxtur hljóp 
        í Agadez í kringum aldamótin 2003, þegar úran fannst í nágrenninu. 
         
        Hausafólkið er stærsti tungumálahópurinn.  Tunga þess er einnig töluð í 
        Nígeríu og víðar í Vestur-Afríku.  Stór hluti Nígermanna skilur og talar 
        hausamál, enda er búið að gefa út mikið efni með latnesku letri í 
        Nígeríu.  Songhai er annað mikilvægasta tungumálið.  Það er einnig talað 
        í Mali, Norður-Burkina-Faso og Norður-Benin.  Í Níger deilist það í 
        ýmsar mállýzkur, songhai, zerma, dendi o.fl.  Fulfulde er tunga 
        fulanimanna.  Hún skiptist í austur- og vesturmállýzkur í Níger og 
        mörkin milli þeirra liggja um Boboye-hérað.  Tamashek er tunga 
        tuaregmanna, sem segjast oft vera kel tamagheg- eða tamashekmælandi.  
        Tungan er einnig töluð í Alsír og Mali og hefur eigið ritmál, tifinagh, 
        sem er allútbreitt.  Kanuritungan er töluð í Níger, Kamerún og Nígeríu.  
        Hausamenn kalla hana beriberi.  Þessi fimm tungumál eru höfuðtungur 
        Níger en fleiri eru töluð í landinu (teda í Tibestihéraði).  Margir tala 
        einnig arabísku og enn fleiri lesa og skrifa málið.  Einhver elzti 
        arabíski skóli Afríku er í Agadez.  Notkun arabíska stafrófsins olli því, 
        að hausamál og fulfulde urðu einnig ritmál, sem er kallað ajami.  
        Talsverð áherzla hefur verið lögð á að finna gömul handrit á þessari 
        tungu. 
         
        Hausa- og songhaimælandi fólk getur gert sig skiljanlegt um allt land.  
        Franska er engu að síður opinbert tungumál landsins.  Hún er notuð við 
        kennslu í skólum, þótt lítill minnihluti skilji hana.  Enska er kennd 
        sem fyrsta erlent tungumál í framhaldsskólum. 
           
          Þjóðflokkaskiptingin 
        er í samræmi við framangreinda tungumálaskiptingu.  Hausafólkið er 
        fjölmennasti þjóðfélagshópurinn, rúmlega helmingur núverandi íbúafjölda, 
        þótt það búi flest í Nígeríu.  Hausafólkið í Níger býr flest í 
        miðsuðurhlutanum, alla leið til Dogondoutchi.  Songhai-zermafólkið er 
        aðallega í suðvesturhlutanum.  Songhaifólkið býr við Nígerfljótið, þar 
        sem það blandast kurtey- og wogofólkinu.  Langflest songhaifólkið býr 
        samt í Mali.  Zerma (djerma)-fólkið býr á suðurbakka Nígerfljóts í nánu 
        sambandi við mauri- og arewafólkið.  Fulanifólkið býr dreift um allt 
        land og er að mestu hirðingjar.  Það býr einnig dreift um alla 
        Vestur-Afríku.  Tuaregfólkið, sem er líka hirðingjar, skiptist í þrjá 
        undirhópa, Iullemmiden á Azaouak-svæðinu í vestri, asben (Kel Aïr) á 
        Aïr-svæðinu og itesen (Kel Geres) sunnan og austan Aïr-fjalla.  
        Tuaregfólið býr einnig í Alsír og Mali.  Kanurifólkið, sem býr austan 
        Zinder, skiptist í fjölda undirhópa, manga, dogara, mober, buduma og 
        teda í Tibesti-héraði, sem er áhrifamikill minnihlutahópur.  Aðrir 
        þjóðfélagshópar eru arabar, negrar frá öðrum löndum Afríku og Evrópumenn, 
        sem eru flestir franskir. 
           
          Rúmlega 95% íbúa 
        Níger eru sunnítar (islam).  Hópar hausa- og fulanimanna hafa ævinlega 
        hafnað islam.  Kristið fólk (katólskir og mótmælendur) býr aðallega í 
        borgunum, einkum Niamey.  Nokkrar trúboðsstöðvar eru á Songhai- og 
        Arewa-svæðunum.  Kristni er aðallega evrópsk trúarbrögð, þótt nokkrir 
        aðfluttir negrar aðhyllist hana.  Trúarbrögð forfeðranna eiga sér 
        vaxandi hóp fylgjenda.  |