Phnom Penh er höfuðborg Kambódíu við ármót Mekong og Tonle Sap í suðurhluta landsins.  Borgin skemmdist mikið og gífulegur fjöldi borgarbúa féll í valinn í borgarastyrjöldinni um miðjan áttunda áratug 20. aldar en endurreisn hennar hófst á níunda áratugnum.  Hún hefur löngum verið viðskiptamiðstöð íbúa Mekongdalsins og samgöngur hennar byggjast á járnbrautum, þjóðvegum, flugi og flutningi á Mekong.  Hún er mikilvæg hafnarborg með aðgangi að Suður-Kínahafi um Mekongósana í Víetnam.  Helztu framleiðsluvörur borgarinnar hafa löngum verið vefnaðarvara, matvæli og drykkjarvörur.

Phnom Penh hefur yfirbragð fagurrar asískrar borgar með varanlegum, frönskum nýlenduáhrifum.  Hún státar af mörgum menningar- og menntastofnunum, sem var flestum lokað 1975, þegar rauðu khmerarnir hernámu hana.  Safn Búddastofnunarinnar sýndi minjar um menningu khmera og Þjóðminjasafnið hýsti safn fornminja frá 6. öld.  Meðal æðri menntastofnana voru háskólinn (1960), Búddaháskólinn (1954), Listaháskólinn (1965) og Landbúnaðarháskólinn (1965).  Helztu kennileiti borgainnar eru m.a. hallir fyrrum konunga og búddahof.

Khmerarnir voru líklega fyrstu landnámsmenn á núverandi borgarstæði síðla á 14. öld og áruð 1434 stóð þar Angkor Thom, höfuðborg þeirra.  Phnom Penh var yfirgefin og hernumin nokkrum sinnum áður en hún varð höfuðborg landsins árið 1867.  Um miðjan áttunda áratug 20. aldar olli skálmöld í landinu glundroða í borginni.  Um skeið voru næstum allir íbúar hennar (1 miljón) neyddir til að yfirgefa hana og flytjast í sveitir landsins til að vinna við landbúnaðinn.  Á níunda áratugnum fór fólkið að snúa heim og sumar menningar- og menntastofnanirnar voru opnaðar aftur.  Áætlaður íbúafjöldi 1994 var í kringum 920 þúsund.