Indianapolis er höfuðborg Indiana-fylkis og stærsta borg þess.  Hún er miðstöð viðskipta, iðnaðar, samgangna, flutinga, menningar og menntunar í miðju frjósams landbúnaðarsvæðis, sem er kallað „kornbeltið”.  Þarna eru framleidd elektrónísk tæki, lyf, vélar, samgöngutæki, málmvörur, matvæli, pappírsvörur, prentað efni, gúmmí- og plastvörur.  Opinber, fjármála- og tryggingastarfsemi, byggingariðnaður og ferðaþjónusta eru mikilvægar atvinnugreinar í borginni.  Þarna er Butler-háskólinn (1855), Marian-háskólinn (1851) og Indianapolis-háskólinn (1902).  Meðal áhugaverðra staða eru heimili ljóðskáldsins James Whitcomb Riley, þinghúsið (1888), aðalbrautarstöðin (Union Station) og gotneska dómkirkjan (1929).

Listasafn borgarinnar, Eiteljorege-safnið (vestræn- og indíánalist), Barnasafnið og James Irving Holcomb-stjörnusafnið og athugunarstöðin eru heimsókna virði.  Borgin styður ýmsar listgreinar, s.s. dansflokka, leikhús, óperu, symfóníuhljómsveit o.fl. Heimskunn keppni í kappakstri, Indianapolis 500, er haldin árlega og þar er einnig Kappaksturssafn.  Í borginni eru tveir stórir íþróttaleikvangar, á Markaðstorginu og Hoosier-hvelfingin (ruðningsbolti; 61.000 áhorfendur; heimavöllur Indianapolis Colts).

Byggð hófst á þessu svæði árið 1820 eftir að það var valið fyrir höfuðborg fylkisins.  Árið 1821 fékk hún núverandi nafn og bandaríski verkfræðingurinn, Alexander Ralston, sem léði franska arkitektinum Pierre L’Enfant lið við skipulag Washington, D.C., var ráðinn til að skipuleggja Indianapolis.  Corydon missti höfuðborgarhlutverk sitt árið 1825 og fimm árum síðar náði aðalþjóðvegur fylkisins til borgarinnar.  Alla tíð síðan hefur hún verið miðstöð samgangna á landi og í lofti.  Áætlaður íbúafjöldi árið 1990 var rúmlega 731 þúsund.