Antóníusarmúrinn er oftast nefndur Grimsgarðurinn eða Grahamsgarðurinn.  Þetta er rómverskt mannvirki á milli Bo'ness við Firth of Forth og Dunglass kastala á Dunglassnesi við Firth of Clyde norðvestan Glasgow.  Hann er u.þ.b. 65 km langur, byggður úr torfi og grjóti og var upprunalega 3,6 m á hæð og 4,2 m þykkur.  Norðan garðsins var 6 m djúpt og 12 m breitt síki.  Sunnan garðsins voru 19 virki og steinlagður vegur.  Rómverskir málaliðar byggðu garðinn árið 142 e.Kr.  Í Hunteriansafninu í Glasgow er byggingarsagan sýnd.  Garðurinn var til varnar gegn árásum barbara úr norðri.

Skotland var aldrei undir jafnsterkri rómverskri stjórn og England, aðeins að hluta hernumið til verndar héruðum Brittaníu.  Agricola réðist inn í Mið-Skotland árið 80 e.Kr. og sigraði innfædda gjörsamlega við Mons árið 84.  hann lét reisa fjölda virkja, en eftirmaður hans, Quintus Lollius Urbicus, lét reisa Antóníusargarðinn og skírði hann í höfuðið á þáverandi keisara, Titusi Árelíusi Antóníusi.  Virkin voru mönnuð göllum, Belgum, Sýrlendingum og Þrakverjum.  Rómverjar yfirgáfu Antóníusargarðinn árið 185 og fóru síðan aðeins í refsingarleiðangra inn í Skotland.  Nú er mestur hluti garðsins orðinn vallgróinn.