Indónesíski eyjaklasinn Sula er í Maluku-héraði austan Mið-Sulawesi og milli Mólúkkahafs í norðri og Bandahafs í suðri.  Stóru eyjarnar eru Taliabu (stærst, 2900 km²), Mangole og Sanana (Sulabesi).  Heildarflatarmál eyjaklasans er 4850 km².  Taliabu og Mangole eru aðskildar mjóu Capalulu-sundinu og eru fjallendar, þaktar þéttum skógum og strjálbýlar.  Á Taliabu rísa fjöllin í 1157 m.y.s.  Sanana er þéttbýl og ræktuð.  Fuglalífið á Sula-eyjunum og Buru-eyju í suðaustri bendir til þess, að eyjarnar hafi verið tengdar með landbrú í fyrndinni.

Eyjaskeggjar framleiða timbur til skipasmíða og eru góðir sæfarar.  Þeir safna trjákvoðu (damar) í skógunum og rækta hrísgrjón, maís, tóbak og sykurreyr, aðallega á Sanana.  Sagópálmarnir eru grundvöllur næringar á Taliabu og Mangole.  Léleg kol finnast í jörðu á Sanana.  Íbúarnir vefa kufla (sarong) og bastmottur.  Þeir eru líkir íbúum Buru- og Ceram-eyja og gætu verið af malæ-pólynesískum stofni frá Austur-Sulawesi.  Flestir þeirra eru andatrúar en múslimum fjölgar.  Aðalborgin er Sanana á norðausturströnd samnefndrar eyjar.  Þar er góð höfn og aðsetur stjórnanda eyjaklasans.  Fyrrum áttu sjóræningjar þar fylgsni.  Lekitobi í suðvesturhlutanum er aðalborgin á Taliabu.  Auponhia á suðvesturhluta Mangole, er aðalbær þeirrar eyjar.  Sulu-eyjaklasinn var fyrrum hluti yfirráðasvæðis soldánsins í Ternate en Hollendingar náðu yfirráðum 1683.  Áætlaður íbúafjöldi eyjaklasans árið 1997 var tæplega 113.000.