Líkt og á öðrum eyjum jarðarinnar er tegundafjöldi dýra fábreyttur, nema þar sem tiltölulega skammt er síðan landbrýr rofnuðu.  Einkum á þetta við um spendýrategundir.  Á Karíbaeyjum stanzaði þróunin eða beindist á ákveðnar brautir, sem ollu sérstökum einangruðum afbrigðum.  Þótt dýralíf sé mismunandi á milli eyja, er það líkara innbyrðis en dýralífinu á meginlandinu.  Með það í huga er talað um dýralíf Karíbaeyja sem vestur-indísku fánuna.

Trinidad er eina undantekningin, þar eð landbrú milli eyjarinnar og meginlandsins rofnaði ekki fyrr en fyrir 9000 árum, svo að þar er að finna mun fleiri dýrategundir eins og á meginlandi S.- Ameríku.  Hér eru m.a. mauraætur, katttígur, trjámörður og þvottabjörn, líka öskurapar (aluate; rauðir og svartir).

Leðurblökur eru algengar á eyjunum, margar tegundir, en einkum á Trinidad, þar sem er miðstöð rannsókna á þessum dýrum.

Skrið- og vatnadýr eru margfalt tegundafleiri en spendýrin.  Kæmandýrið, sem eyjarnar eru skírðar eftir og er í skjaldarmerki Jamaica finnst enn þá í líki tveggja tegunda á Kúbu.  Margar tegundir eru til af sporeðlum (tejus) og Leguaneðlum (nashyrningseðlan á Hispaniola nær allt að 1 metra lengd).  Kúlufingureðlan (sphaerodactylus) finnst einungis á Karíbaeyjum. 

Slöngur eru tegundafærri en eðlurnar og hinar einu, sem eru eitraðar og finnast á Martinique og  St. Lucia eru Lanzenotter slöngur (bothrops caribeaus og bothrops lanceolaltus).  Trinidad hefur líka sérstöðu í þessum flokki vegna fleiri tegunda og nokkurra eitraðra auk boaslöngunnar, sem var dýrkuð af frumbyggjunum.

Geysimargar froskategundir finnast á eyjunum.

Fuglategundir eru mjög margar, ekki eingöngu staðfuglar, heldur líka farfuglar, sem eiga hér vetursetu.  Mikið er um páfagauka og kólibrífugla.  Todisfuglar deilast í fimm tegundir og finnast á Stóru-Antilleyjum.  Þeir lifa á skordýrum, sem þeir fanga á flugi og gera sér hreiður í holum í jörðina, sem þeir grafa sjálfir.  Fjöldi tegunda vatnafugla er talsverður, s.s. brúnpelikanar og flamingóar, sem eru geysimargir á hollenzku eyjunni Bonaire (líka kölluð Flamingóeyjan).  Rauði íbísfuglinn er einkum í fenjaskógum Trinidad.  Minna er um fersksvatnafugla, þar er lítið er um ósölt vötn nema á Kúbu, þar sem eru allmörg manngerð miðlunarlón.

Sjávardýrategundir eru fjölskrúðugar og geysimargar.  Karíbahaf er líka oft nefnt paradís þeirra, sem vilja taka neðansjávarmyndir.  Aukin mengun sjávar, ofveiði og kafarar hlaðnir alls konar græjum eru hættulegir sjávarfánunni.  Ýmsar skrautlegar kórallategundir skreyta sjávarbotninn, byggja upp rif og veita óteljandi fiskategundum skjól og vernd.  Hinn skrautlegi páfagauksfiskur o.fl. litríkar tegundir synda þar um.  Ránfiskar, sem finna má í Karíbahafinu , eru t.d. barrakúda, bláháfurinn, skófluháfur, ammenháfur og hamarsháfur.  Mikið er veitt af stóra sverðfiski og öðrum sömu ættar.  Mikið er um höfrunga, stökkla og sækýr á grunnsævi, þar sem þessi dýr lifa af þörungum og þangi.  Sæskjaldbökur eru ofveiddar, einkum súpuskjaldbakan og karettskjalbakan (skjöldurinn), en farið er að rækta þær til að koma í veg fyrir, að þær hverfi alveg. Rækjur og krabbar eru alls staðar.  Krossfiskar og ígulker einnig.  Úr sæeyra fæst hinn eftirsótti abalonfiskur.  Ostru- og skeljamið eru víða og áður fyrr var perluræktun á eynni Margarita víðfræg.