Arababandalagiđ eđa Bandalag arabískra ríkja er samtök ríkja í Miđausturlöndum, sem var stofnađ í Kaíró 22. marz 1945.  Stofnríkin voru Egyptaland, Sýrland, Líbanon, Írak, Transjórdanía (Jórdan), Sádi-Arabía og Jemen.  Önnur bandalagsríki eru Líbýa (1953), Súdan (1956), Túnis og Marokkó (1958), Kúveit (1961), Alsír (1962), Bahrain, Óman, Qatar og Sameinuđu arabísku furstadćmin (1971), Máritanía (1973), Sómalía (1974), Frelsissamtök Palestínu (PLO; 1976), Dijbouti (1977) og Kómmóros (1993).  Ţegar Jemen var tvö ríki á árunum 1967-1990 áttu bćđi löndin fulltrúa í bandalaginu.  Hvert ađildarríki hefur eitt atkvćđi í bandalagsráđinu, sem eru bindandi fyrir ţau ríki, sem greiđa atkvćđi međ tillögum.

Markmiđ bandalagsins 1945 var ađ styrkja og samrćma stefnu í stjórnmálum, menningu, efnahags- og félagsmálum ađildarríkjanna og jafna deilur milli ţeirra og ţriđja ađila.  Hinn 13. apríl 1950 undirrituđu ađildarríkin varnarsamning.

Á fyrstu árum bandalagsins beindust kraftar ţess einkum ađ efnahags-, menningar- og félagsmálum.  Áriđ 1959 var fyrsta olíuráđstefnan haldin og 1964 var Bandalag um menntun, menningu og vísindi arabaríkja stofnađ (ALECSO).  Sama ár var PLO veitt ađild, ţrátt fyrir mótmćli Sádi-Arabíu.  Pólitísk afskipti bandalagsins jukust undir stjórn ţriđja ađalritara samtakanna, Mahmoud Riad (1972-79), einkum varđandi samskipti Ísraelsmanna og Palestínumanna.  Eftir ađ Egyptaland gerđi friđarsamninga viđ Ísrael 26. marz 1979 greiddu ađildarríkin atkvćđi međ brottvísun Egyptalands úr bandalaginu og flutning ađalstöđva ţess frá Kaíró til Túnis.  Egyptland varđ aftur međlimum 1989 og ađalstöđvarnar voru fluttar aftur til Kaíró 1990.

Innrás Íraks í Kúveit 1990 og ţróunin í kjölfariđ, ţ.e beiđni Sádiaraba og BNA um íhlutun í atburđarásina, ollu klofningi í röđum ađildarríkjanna.  Sádi-Arabía, Egyptaland, Sýrland, Marokkó, Qatar, Bahrain, Kúveit, S.a. furstadćmin, Líbanon, Dijbouti og Sómalía féllust á veru erlendra herja í Sádi-Arabíu og öll nema ţrjú síđastnefndu áttu hernađarlega ađild ađ Flóabardaga.