|
 Margarita
er ein Antilleyjanna (Hléeyja) og tilheyrir Venesúela (Nueva Esparta-héraði).
Flatarmál hennar er 1.150 km² og íbúafjöldi u.þ.b. 100.000.
Höfuðstaðurinn heitir La Asuncíon og tungu-málið, sem talað
er á eyjunni er spænska.
Flugsamgöngur
og bátsferðir milli Guaira (Caracas) um Trinidad eða Curaçao og
Margarita.
Margarita
er stærst hinna suðlægari venezuelsku Hléeyja.
Hún ásamt eyjunum Coche og Cubagua mynda héraðið Nueva
Esparta. Eyjan liggur 40 km
fyrir norðan strönd Venesúela.
Eiginlega
er hún mynduð af tveimur eyjum, sem tendar eru með 25 km löngu eiði,
Istmo Restinga. Sunnan við
eiðið er lónið Albufera de la Restinga.
Flestir íbúanna búa á austurhlutanum, sem er hin raunverulega
eyja Margarita. Vesturhlutinn
er óbyggður, ef frá er talið eitt þorp.
Hæsti hluti eyjarinnar, Pico San Juan (920 m), er á
austurhlutanum.
Kólumbus
fann eyjuna árið 1498 og fljótlega fóru Spánverjar að nýta sér
ostrumiðin við Cubagua í perluleit.
Bærinn Nueva Cadiz á Cubagua, sem eyddist í flóði miklu á
18.öld, hefur verið grafinn upp að hluta til.
Ferðaþjónustu vex stöðugt fiskur um hrygg og fyrir hvatningu
frá yfirvöldum hafa íbúarnir tekið til við perluveiðar á ný.
Litli
höfuðstaðurinn La Asunción með lágreistum íbúðarhúsum, kirkjum
og virkinu Santa Rosa minnir á nýlendutímann.
Aðalmiðstöð
ferðamanna er hafnarbærinn Porlamar á suðurströndinni.
Þangað koma helzt Venesúelar og flestir um helgar.
Coche
og Cubagua og Margarita
eru einu byggðu eyjarnar í eyjaklasanum.
Cubagua er þekkt fyrir perluveiðarnar og uppgrafnar rústir spænsku
byggðarinnar í Nueva Cadiz.
Eyjan
Tortuga
og eyjaklasinn Los Testigos,
austan og vestan Margarita, er óbyggður,
en notaður sem beitiland fyrir geitur.
Þær hafa næstum útrýmt skóglendinu, sem þar var eitt sinn.
Flestar
eyjar í norðanverðum eyjaklasanum eru óbyggðar, s.s. Los Hermanos,
La Blanquilla, Orchila, Los roques og Las Aves.
Á mörgum þeirra eru stórar varpstöðvar sjófugla og á 19.öld
var víða stundað gúanónám.
Isla
Aves
er nyrzt eyjanna. Hún er
í næsta nágrenni við eyjuna Dominica. |
